Λογοτεχνία του δρόμου – Οδός Ι. Πολέμη στη Λάρισα
Κάθετος στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου είναι η οδός Καραγάτση και καθώς εισέρχεστε σε αυτήν οδεύετε προς το ανατολικό τμήμα της πόλης ως την παλιά εθνική οδό Λαρίσης Αθηνών. Μετά τις γραμμές του τρένου ο δεύτερος δρόμος κάθετος στην οδό Καραγάτση, και άρα παράλληλος τρόπον τινά της Ηρ. Πολυτεχνείου, είναι η οδός Ι. Πολέμη, η οποία συναντά την Καραγάτση μόνο στο αριστερό της μέρος. Καθώς λοιπόν από την Καραγάτση στρίβουμε αριστερά για να μπούμε στην Ι. Πολέμη, στο δεξί μας χέρι βλέπουμε τους αριθμούς 2, 4, 10, 12, 14 και στο αριστερό μας χέρι τους αριθμούς 3, 5, 9.
Η οδός, στην οποία βρίσκουμε μόνο διώροφες οικίες, καταλήγει σε αδιέξοδο και έχει μέτρα μήκος σχεδόν εκατό. Βρίσκεται στη συνοικία «Λαχανόκηποι» στο κεντροανατολικό τμήμα της πόλης. Σύμφωνα με τα αρχεία της Πολεοδομίας η απόφαση ονοματοθεσίας της οδού είναι η 72/1968.
Ο Ιωάννης Πολέμης (1862 – 28 Μαΐου 1924) ήταν Έλληνας ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1862. Η καταγωγή του δικαστή πατέρα του ήταν από την Άνδρο, ενώ η μητέρα του ήταν Αθηναία. Και δύο οικογένειες πάντως είχαν ρίζες βυζαντινές. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα 13 χρόνια του. Ο Πολέμης ανέπτυξε από νωρίς φιλικούς δεσμούς με τον Γεώργιο Σουρή, τον Κρητικό ποιητή Εμμανουήλ Στρατουδάκη και τον Δημήτριο Καμπούρογλου. Όταν ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές εντάχθηκε στον σύλλογο νέων «Αι Μούσαι». Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και για δύο χρόνια αισθητική και ιστορία της τέχνης στο Παρίσι. Τα πρώτα ποιήματά του, ακολουθώντας τη συνήθεια της εποχής, τα έγραψε στην καθαρεύουσα. Διετέλεσε υπάλληλος του Υπουργείου Παιδείας και γενικός γραμματέας (1915) της Σχολής Καλών Τεχνών, ενώ υπήρξε ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Πέθανε από βρογχοπνευμονία τον Μάιο του 1924 στην Αθήνα. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και καλοσύνη, στοιχεία άλλωστε που χαρακτήρισαν και την ίδια του τη ζωή. Ο Ιωάννης Πολέμης εντάσσεται στη Νέα Αθηναϊκή Σχολή που αντιτάχτηκε στην υπερβολή και τον άκρατο ρομαντισμό, ενώ παράλληλα καθιέρωσε (όπως οι Παλαμάς, Δροσίνης) τη δημοτική γλώσσα στην ποίηση. Είναι ποιητής των χαμηλών τόνων, αισθηματικός, μελωδικός λυρικός και δραματικός. Το έργο του, που είχε πρωτοφανή λαϊκή απήχηση, διακρίνει ο μελωδικός στίχος, η απλότητα και ο αβίαστος συμβολισμός. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν. Το 1918 τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων για την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα. Ο Ιωάννης Πολέμης έγραψε ακόμα δράματα, ποιήματα για παιδιά, λίγα διηγήματα, ενώ επιμελήθηκε ποιητικές ανθολογίες. Ο Πολέμης επικρίθηκε συχνά και από τους συγχρόνους του και από τους μετέπειτα κριτικούς για το χαμηλόφωνο ύφος του, για τον έντονο αισθηματισμό του, την έλλειψη ποιητικού βάθους και θεματικής πρωτοτυπίας.
